Skip to main content
24 december 2024

Het jaar van Joost Kelderman: duurzaamheid, inspiratiebronnen, ontwikkelingen en meer

Hoe kijken spelers in de accountancysector terug op 2024 en wat wensen zij voor 2025? Ook onze eigen Joost Kelderman kreeg deze en meer vragen van Accountancy Vanmorgen. Hij schreef zijn eigen blog voor het vakmagazine.

‘We maken het thema duurzaamheid te groot en te vaktechnisch’

Wat blijft jou het meeste bij van het afgelopen jaar?

“De onrust die er momenteel in de wereld heerst met verschillende oorlogen en brandhaarden in meerdere regio’s. En ook het feit dat politici met halve waarheden, onwaarheden of leugens wegkomen en zelfs gekozen worden. Ik vind dit een gevaarlijke ontwikkeling. Maar gelukkig zie je ook nu in Syrië dat het onderdrukken van een bevolking uiteindelijk op de lange duur geen stand houdt. Daarnaast, dichterbij huis, het aantal keren dat mensen ziek worden of overlijden die je van veraf of dichtbij kent. Op die momenten zijn andere ‘belangrijke’ zaken even heel erg relatief. Natuurlijk blijft mij ook het avondfeest bij van onze bruiloft, die we drie jaar geleden door corona echt last minute (één week van tevoren) hebben moeten annuleren. In kleine kring trouwen kon nog net, maar het feest kon toen niet.”

Wat is de belangrijkste ontwikkeling binnen de accountancy momenteel?

“In mijn ogen de opkomst van het thema duurzaamheid, en in het bijzonder de CSRD, in ons beroep. De Nederlandse Earth Overshoot Day was afgelopen jaar al op 1 april, dus we moeten hier écht wat aan gaan doen. Voor de accountants zie ik het als mooie kans om de ondernemers hiermee te helpen (veel meer op proces dan op inhoud: daar zijn andere deskundigen voor) én kritisch te kijken naar de CSRD-verslagen straks. En daarmee onze rol in het maatschappelijk verkeer weer veel relevanter mee te maken. Ik geloof erin dat wij als branche daarmee ook weer interessanter worden voor jonge mensen om ons mooie beroep te kiezen. Ik kijk wel heel kritisch naar de wijze waarop dit politiek wordt ingevoerd: eerst met stoom en kokend water en nu ineens een terugtrekkende beweging. Beide zijn niet goed. Ik kijk ook kritisch naar hoe wij als accountants dit thema oppakken: we maken het te groot en te (vak)technisch. We hebben tijd nodig om in die nieuwe rol te komen en te leren terwijl we daarmee aan de slag gaan. Daar hoort fouten maken nu eenmaal bij. We moeten meer gaan leren van fouten die zijn gemaakt en niet alleen maar krampachtig voorkomen ze te maken.”

“De CSRD is een kans om ondernemers te helpen. En om onze rol in het maatschappelijk verkeer weer relevanter te maken.”

Wat wens je de accountancysector toe?

“Trots, lef en wijsheid, waarbij die laatste nu al het meeste aanwezig is bij de accountants. Maar wij accountants mogen en moeten veel trotser zijn op de grote hoeveelheid zaken die wél goed gaan en de unieke rol die wij – althans in het gehele mkb – vaak vervullen. Wij zijn zowel de trusted advisor van de ondernemer/bestuurder als de hoeder van de belangen van het maatschappelijk verkeer. Dat is soms een lastige combinatie, maar vaak juist een goede positie om echt impact te maken. Ik wens alle accountants dus vooral veel lef om – uiteraard in samenspraak met de controleteams – keuzes te maken in wat we wel, minder en niet doen. En dat we daar voor staan en ze goed vast leggen. Altijd alleen maar de meest veilige keuzes maken kan eigenlijk niet meer. Het is niet alleen de hoeveelheid regels die voor (werk)druk zorgt, maar de regelmatig te ‘enge’ uitleg van de regels. We moeten zorgen dat we niet alleen toegevoegde waarde houden voor het maatschappelijk verkeer, maar ook relevant zijn voor de ondernemers/bestuurders en de bedrijven en organisaties waar we voor werken. Echt goede kwaliteit leveren is veel meer dan alleen vaktechniek. De juiste weg en balans hierin vinden is de grote uitdaging voor de komende jaren.”

Wat moeten we in 2025 echt anders gaan doen?

“De menselijke maat weer terugbrengen in de verschillende systemen (Belastingen, Toeslagen, Zorg en Welzijn, Onderwijs, Wonen) en het toezicht daarop. We moeten ook leren om anderen weer vanuit vertrouwen en niet vanuit wantrouwen te benaderen. De systemen zijn ooit bedacht en ingericht om dienstbaar te zijn aan de mens en de maatschappij. Maar soms lijkt het erop dat we de systemen en regels heilig hebben verklaard en de doelen die we hiermee wilden bereiken uit het oog verliezen. Systemen en regels zijn heel hard nodig, maar zijn uiteindelijk slechts middelen en mogen geen doel op zich worden. Het steeds maar meer willen regelen, controleren en registreren levert meer extra werk op dan efficiencyvoordelen uit innovatie. Daarmee is dit één van de drivers van de schaarste op de arbeidsmarkt die maar weinig wordt benoemd. We hebben niet alleen minder mensen, maar ook steeds meer werk gecreëerd.”

“Systemen en regels zijn nodig, maar slechts middelen. Ze mogen geen doel op zich worden.”

Wat doe jij om je weer op te laden na een drukke periode?

“Ik moet eerlijk zeggen dat ik daar niet zo heel goed in ben: afschakelen. Vroeger had ik (veel) sporten als uitlaatklep. Dan ben je lekker fysiek bezig en niet zozeer in je hoofd. Dan staan je gedachten letterlijk even stil. Maar door het voetballen in mijn jonge jaren heb ik twee hele slechte knieën waardoor ik nu eigenlijk qua sporten alleen nog kan fietsen en wandelen. Hardlopen, wat ik heerlijk vond, gaat gewoon niet meer en dat was nou juist iets dat altijd lekker makkelijk in de agenda paste. Ik bedenk nu dat ik misschien wel om die reden in mijn werk ook focus op een gezonde energiebalans. Een deel van mijn werk levert mij door de aard van de werkzaamheden, het belang dat ik daaraan hecht en de resultaten die we daarmee bereiken veel energie op. En die energie kan ik dan gebruiken voor werkzaamheden die ik meer als ‘moetwerkjes’ zie. Want ook dat hoort erbij. Er is geen enkele baan die alleen maar leuk is.”

Welke persoon of instantie krijgt voor 2025 jouw beste wensen en waarom?

“Iedereen krijgt van mij de beste wensen. Maar vooral onze politici wens ik veel lef en wijsheid toe! Wijsheid om veel meer naar de lange termijn te kijken: wat is nodig om Nederland een fijn land te houden om in te wonen en iedereen in de maatschappij mee te kunnen laten doen? En lef om die boodschap – en die zal niet voor iedereen leuk zijn – uit te dragen, niet bang te zijn voor kiezersverlies op korte termijn. Maar vooral om te stoppen met het onderling elkaar vliegen af te vangen! Zij moeten het voorbeeld zijn voor iedereen in onze maatschappij. De leiders van (grote) organisaties en bedrijven wens ik dit overigens ook toe. Iedereen kan vanuit zijn of haar plek een verschil maken.”

“Ik wens onze politici lef en wijsheid toe, om meer naar de lange termijn te kijken en dat wat nodig is ook uit te dragen.”

Waardoor en/of door wie raak jij geïnspireerd?

Michelle van Tongerloo, straatarts in Rotterdam, zeer zichtbaar op LinkedIn en sinds kort schrijfster van het boek ‘Er komt een land bij de dokter’, en Jan Rotmans, professor in duurzaamheidstransities. Zij weten beiden in hun vakgebied huisartsenzorg en duurzaamheid met heel veel energie het werken voor mensen en organisaties ín het systeem te combineren met een zeer gezonde dosis kritiek op de weeffouten in het systeem. Ze uiten die kritiek ook luid en duidelijk, maar blijven positief en werken er hard aan om zaken te veranderen. Ik heb daar bewondering voor en kan daar een voorbeeld aan nemen. Michelle beschrijft in haar boek de problemen, de oorzaken en de mogelijke oplossingen. Misschien kunnen we in de accountancy zo’n boek ook wel gebruiken: ‘Er komt een maatschappij bij de accountant’.

Bron: Joost Kelderman, Accountancy Vanmorgen

Terug

Nog niet uitgelezen?